" دَر "

☆★♡♥♥♡★☆

همه موانع ظهور آقامان"در"
همه اشکهای غریبانه ى مولامان"در"

عشق درون سینه ات هیچگاه؛ نشود"در"
بماند ؛ تا قیام قیامت میان خانه ی قلبت

گِره میزنم آرزویم را
که بازآید مَهدی مان از آن "درِ بزرگ آسمان" در♡

☆★♡♥♥♡★☆

امضاء: زینبِ مَهدی

آخرین ها ...

همیشه آخرین ها و اولین ها جاودانه میشوند..
همچون تو که آخرین عزیزترینی برای خدا
و همچون علی که اولین بود
و همچون فاطمه که اولین و آخرین بانوی دو عالم است
و همچون رسول الله که آخرین پِیغمبر بود و اولین آغازگرِ امامت..


آقای من
ای آخرین موعود
اکنون به آخرین ها نزدیکم بر روی زمین
آخرین روزها برای رسیدن به بهار

کاش این بهار را "تو" با خود بیاوری مولا
بهار مؤمنینی عزیزم...

این هزار و سیصد و نود و سومین سالِ شمسی ست
که هرلحظه
به آخرین 5شنبه،جمعه
نزدیکتر میشود

و من چه دلتنگم..

تو ای شمسِ پُر نورِ من؛
برای اولین طلوعِ تو
چشم به آسمان دوخته ام
تا درآخرین حضور
به ظهور عاشقانه ات برسم
.
.

دادِ دل | آقای من کی خواهی آمد؟

آقای من کِی خواهی آمد؟! :'(
سید و مولای من کِی خواهی آمد؟! :'(

- این روزها ؛
نمیدانم از چه روی بازهم دلتنگی ام به هزاره رسیده است !

آقا ولی قسم به عشق ، دست خودم نیست ، اگر زود رنج گشته ام ...

هرکس به واژه ای طعنه میزند ... !
اما عزیزِ من : تا لحظه ای که تو را دارم ، مرا ملالی نیست ...
هر حرف و هر سخن بیشتر مرا به تو نزدیک میکند ...
همین که میدانم هستی و حاضری ،
از همین حضور مداومت آرام میگیرم ...

جانا : من آبروی خویش را از تو گرفته ام
هیچ باک نیست ، گر این آبرو را به پایت خرج کنم

اما .. :
تو ای طبیبِ دلم : تو ای آرام و قرارِ دلِ بی قرارم :

مَرحَمی میشود ، برای دلم بیاوری آقا ؟
تو خود مَرحَمی بر تمام جراحت ها ...

♡ سید مَهدی ام ♡ : حتی فقط یک نیم نگاهت نیز برایم کافی ست تا که آسمان دلم باریدن بگیرد و پس از باران ،
شود همان آرامشِ پس از طوفان .....

دادِ دل | دلِ بی قرارم گرفته است جانا

♡♥♡♥♡♥♡♥


آقای من : سید و مولای من : سلام

آقا جان : امشب اینجا را یافتم برای نوشتن دل واژه هایم

دلِ بی قرارم گرفته است جانا
این جمعه هم تو را ندیده ام آقا

آخر دگر من چه وعده ای بدهم به این دل عاشق .. که آرام و قرار گیرد ؟؟

در طول هفته : از شنبه تا پنج شنبه
وعده ی آمدن و دیدارت را میدهم ای یار به دلم

اما باز هم جمعه ای دگر به پایانِ شب نزدیک میشود و دلم باز بهانه گیر میشود

خودت خوب میدانی کسی جز خودت نمیتواند این دل بهانه گیر را آرام کند
امشبی را بیا کمی کنارم بنشین پدر آسمانی ام
بگذار سر بر زانوانت نهم و با قطره قطره اشک هایم ، آب و جارو کنم تمام شهر را ....

بابا .... بیا و امشبی را به رسم پدر بودنت دستی به مهر و عطوفت بکش بر سر دخترک زمینی ات
تا که به گرمای دستان پر مهرت آرام گیرم ....

میشود آیا یک امشبی را در آغوش عزیزترین پدر آسمانی ام به خواب رَوَم .......

این بهانه گیری های دلِ کوچکم را ببخش بابا جان
دلتنگ بهترین پدر دنیاست ... دل تنگ آنکه ندیده و از دورها عاشقش گشته ....

گر زنده ام و امیدوار ؛ تنها به حضورِ توست عزیزم
گرنه دلیلی برای بودن بر روی این زمین نمیابم


ای همه هستی و بود و نبودم به فدایت : ای صاحبــــــ زمانه این زمانه ی من
که تویی صاحب زمان و زمین و عقل و دل و قلب و جان و جهان و هستیه من ....
سیدنی و مولای : صاحبـــــــــ دل و
قرار و بی قراری ام ::

♥♡ عشق که تو باشی ، برای عاشقانه زیستن دگر دلیل نمیخواهم ♡♥
♥♡ آری عزیز من : تو همانی که من به عشقت خویشتن را از نو سرشتم ... ♡♥

دادِ دل | تشنه ام عمو ....

 

صل الله علیک یا قمر بنی هاشم ...
صل الله علیک یا بقیة الله فی ارضه ...
 
عمو جان سلام
عمو : برای تو کار نشده نداشته ست ...

 
جز تنها و تنهــــــا یک بار که نگذاشتن ، نامردااااانِ گرگ صفت ... بردند آبروی عمو جانم را ... بمیرم سپهدار !! :'(
 
عمو جان : آقـــــــــا : ای ماه منیرِ بنی هاشم :
شرمنده ام ام عمو ، ولی من نیز همچون کودکان خیمه ز تو آب میطلبم ، علمـــــــدار

.....

 
آری تشنه مانده ام : سالهاست که تشنه ام ...
تشنه ی امامم هستم عمو ...
تشنه ی دیدار روی مهجبین فرزند نازنین زهرا ...
تشنه ی یار ..
تشنه ی مَهدی آل محمدم ....
 

 
تشنه ام عمووووو ، تشنه ، تشنه تر از همیشـــــــــه ...

 

 

دادِ دل | دستانم یاری نمیکنند

سلام جانِ من ...

سلام عزیز دلم

آقای من

چندگاهی ست

عجیب دلتنگم و دل شکسته

دلتنگِ تو و

دلشکسته از اهل زمین

اما دل آرام میشوم به حضورت فدایت شوم

این روزها بارها خواستم بنویسم برایت ولی نشد

بارها خواستم با هدیه ات خویتش را آرام سازم

با تنها چیزی که همیشه و در هر شرایطی باعث آرامشم میشود

با این قلم که در دستان نازنین توست و من دست بر روی دستان گرمت مینهم

و همراه با تو قلم را میگیرم و مینویسم ....

 

 

و یـــــــــا چشمانم روی صفحه ی کیبرد به دنبال انگشتانت میدود

انگشت جای انگشتانت میگذارم

و حرف ، حرف واژه هایی که میفشاری ، میفشارم

و هر آنچه را در گوشِ دلم میخوانی ، میخوانم و مینویسم

مولایم :

تمام عشق و تمام شور و شوقم

همین شنیدن صدای گرم و پرطنین توست

که گاه گاه برایم از عشق میخوانی و من مینویسم شان ...

ولی ....

ولی روزهایی ست که دستانم یاری نمیکنند عزیزم ...

دادِ دل | مُحِبّ ♡مـَـهدی♡

♡ سلام سید مَهدی ام ♡

آقا جان جایی شنیدم که تو برای ظهور شــــیعه نمیخواهی .. مسلمــــان نمیخواهی

 

" تــــــــو تنهـــــــــــــا ♡ مُحِـــــبّ ♡ میخواهی "

 

آتــــــــــش گرفتم این جمله را که شنیدم :'(

 

میگفت : برای زمینه سازی ظهور : همین بس که  ♡ محبّ مَهدی ♡ بسازیــــد

 

♡ محب : عاشــــــق ♡

 

.

.

امامم : عزیزم : مولایم : آقا جــــــــان : بمیرم مولاااااااااا ،

تو تنها محب میخواهی و هنوز نیــــــــــــــــــافته ای؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!

 
من نباشم که ببینم تو با این همه عشقی که به ما داری

با این همه محبتی که به جهانیان داری هنوز کسی عاشقت نیـــــــــــــــست !!!!!!!!!؟؟
 

 
نه جانم به فدایت ... این گونه نیست !!! مگر میشود ؟؟؟
نه آقای من .. صبر کن ... دوستت داریم ..

عاشقات هستیم مَهدی ام ... اما هنوز ، شاید ، فقط ، بلد نیستیم عشق درون سینه ی مان را بـــازگوییم ...

 
مولای من : ای عزیزتر از جانم ، فقط اجازه بده

تا عشق آسمانی تورا از این قفس سینه رها کنم و به جهانیان نشان دهم تا عاشقت شوند ...

 

 
تو بخوان برای دلـــــــــم ...

من قول میدهم با عشقی سرشـــار

واژه هایت را که برای قلب کوچکم میخوانی

بر روی هرصفحه ای در این سو و آن سو روانه میکنم

و بر تمام عالمیان عشق تورا میبارانم ...

تو بر من ببــــــار عزیـــــزم ..

ببـــــــــــــار ...

 

اجازه بده  " من ، تــــــو شَوَم "  و از این مــــــن ، رهــا شــــــــوم

من هایم ، تو باشد ، به غیر تـــــو را ، نخــــواهم ....
  

 

 

دادِ دل | دحوالارض است ....

 

دحوالارض است و شب است  و دلم بهانــــه میگرد
کسی ولی گریه هایم را نمیبیند ...
 

 

امشب مرا چه شده!! نمیدانم !!!

به حتم تو بهتر از من میدانی مرا چه شده

 

 

آقا من این سنگینیه دل را
جز با تو و معبود با هیچکس نمیتوانم گفت ...

 

 
آقا تو را به خـــــدااااااا یک نگاهی کن
تو خـــوب میدانی : مرا همین یک نگاهِ تو کافی ست ...

 
 
مولا دگر چشمان من سویی ندارند
جانا دگر من در بدن نایی ندارم ...

 
 
بغض گلو گیرم خدا امشب عجیب است
شعرم خدا با اشک و آه امشب عجین است ...

 
 
اصلا چه دارم مینویسم؟ چیست؟ از کسیت؟
آقا فقط میدانم اینها ، هرگز ز من نیست ...

 
 
مَهدی بیا ، قلبم دگر تاب تپیدن هم ندارد
ای جانِ من : مَهدیِ من ، رخ بِنْمای این زینبت دیگر توان ایستادن هم ندارد ...

 
 
ای سید و مولای من عشقت درون سینه ام غوغایی به پا کرده
این عشق آسمانیه تو آنقدر بزرگ است ، قلبم براش کوچک و تنگ است ...
 
 
میکوبد این عشق خود را به دیوار و درِ قلبم
راه رهایی میجوید او برای بیرون زدن از قفس قلبم ...

 
 
میکوبد و دردی میان سینه میپیچاند مرا در خود
اما این دردِ عشقِ توست سید مَهدی ام شیرین و زیباست از برایم ...

 

 

عزیزم : دحوالارضِ من :

همین حضور و ظهور تو در قلب کوچکِ من است بابای آسمانی ام

دحوالارضِ من نگاه عاشقانه ی توست : عشقِ من

 

دادِ دل | شدت حضور

 

♥♡ سلام بر تو ای آفتـــــــاب روشنــــایی بخش ... ♡♥

 
سلام بر تو ای امام غائب از نظر !!!

....

...

 

 
نههههه چه میگویم!!؟؟؟

 
باید بگویم :
سلام بر تو ای امام حــــــــاضر در قلبها و دیده های از زمین به آسمــــــان رسیده...
.
.
 
آقای من : آخر چرا از کودکی برای ما اینگونه جا انداخته اند که تو غائبــــی؟؟!!! 

 
چرا همیشه این انسان دو پا ، ندیده هایش را پای نبودن میگذارد ؟؟!!!

 
چرا نگشتن ها و چشم بستن هایش را پای ندیدن میگذارد؟؟!!

 
چرا گوشه ای نشستن ها و برای رفع تشنگی : چشم به آسمان دوختن ها و دهان باز کردن به امید آمدن باران از آسمان را بی هیییییچ تلاش به حـــــاضر نبــــــودن تو تعبیر میکنند !؟؟!!؟!؟!
 

آخر چرااااااا مولای من ؟؟!!
این چه رسم انسانیت است !!؟؟؟!!!
این چه رسم ادعای عاشقی ست ؟؟؟!!
.
.
 
تو که حاضرترین فرد ، میان جمعِ ما به اصطلاح حاضرانِ زمینی هستی !! 

 
تو که هســـــتــــــــی!!!

 
تو که هرگــــــــز ، حتی لحظــــــــــه ای در این سالها و قرن ها ، غیبت نکرده ای !!! 

 

 
پس چــــــــــــه میگویند این زمینیان ؟؟!!!
پس چه می انگارند ؟؟!!!
کجا به دنبال تو میگردند که نـــــمی یابَندَت؟؟!!!
.
.
.
 
شاید از شدّت حضور است که حاضر بودنت حس نمیشود !!
  
آری... شاید از شدت این حضورِ مــــــداوم است عشقِ من ...!
آری...

  
همچون خورشید که صبح تا غروب که میتابد کسی حواسش نیست که نور می گسترانده بر زمین و روشنایی میبخشیده ، تازه غروب که میکند میفهمیم رفته... و تیرگی و تاریکی شب غالب شده ، حالا نیاز به روشنایی های مصنوعی داریم برای ادامه زندگی ....
 
 
آری خورشیدِ عالم تابِ من ....
تو قرن ها ست غروب نکرده ای که کسی این طلوع و نور و روشناییِ مداومت را درک کند ...
 
 
من به فــــــــدای تمام بــــــودن ها و حضور عاشقانه ی مداومَت ...
زینبَ ت به فـــــــدایت سیــــد مــَـــهدی ام ...

 

 

دادِ دل | قم-جمکران

 

به نام او ... بِسمِ الله الرّحمٰن الرّحیم ..
 
 
السلام علیک یا بنت موسی بن جعفر ... السلام علیک یا بنت فاطمة و خدیجه ..
 
سلام بر تو ای بانوی آب و آفتاب ...
 
سلام تنها بانوی با کرامت ایران ..
 
سلام ای عزیزٍ دلٍ برادرت رضـــــا ..
 
سلام معصـــــومه ام..
 
تو که زینب بوده ای برای رضـــــــایَت ..
 
تو ای نازنین دخترِ موسی کاظم ..
 
 
بانو چقدر دلتنگ حرمت بودم
ممنونم که مرا به حضور طلبیدی
ممنون بزرگ بانوی ایران و اسلام که اذن دخولم دادی
 

 
چه زیبا آستانی داری عزیزم ...
از دورها که گنبد طلایی رنگت را دیدم
به نشانه ی ادب و احترام و عشق ، دست بر سینه گذاشته
سلامی از اعماق جان ، از روی شوق دادم و تشکری شورانگیز بخاطر دعوتت در این روز عزیز ...
هرچه نزدیکتر میشدم : سر به پنجره و نگاهی به آسمان ، قطره اشکِ شوقی و : شکراًلله ...
 
.
آری باز منم مزاحم همیشگی ... همان که یا با جسم سرد زمینی و یا گاه با مرغ دل پر میگیرد حوالیِ آستانِ مقدس تان ...
از بارگاه تو تا بارگاه مولایم ... گاه بر این گبند طلایی رنگ و گاه بر آن گنبد آسمانی ..
.
از حرم تا به حرم را همیشه برای حسین بن علی و ابالفضل شنیده بوده ایم ...
آری من کربلا ندیده ام
ولی
از قم به جمکران
برای من از حرم تا به حرم در شِبهِ کربلای ایران است
اجازه دهید کبوتر دلم جاده اش همیشه در آمد و رفتِ این دو گنبد باشد..
.
بانو ببخش ، مَهدی جان ببخش که این دل بهانه گیر ، گاه و بی گاه : دلتنگتان میشود و عزم سفر میکند
این دل همه را عاسی کرده .. باید بگیرمش در قفسی محبوسش کنم ..
قول داده ام دگر بهانه نگیرم ، دگر دَمی نزنم :-(
باشد برای زبانم قفل میگیرم ..
اما برای دلم حتی قفس چاره ساز نیست ...
الا ای جانانِ من ... میان قم-جمکران محبوسم کنید ..
یا فاطمه جان : این جمعه ای که طلبیدی منه روسیاه را به حضور
اصلا برای بازگشت میلی نداشتم .. انگار که این آخرین دیدار است :'(
شاید دنیا و این جسم زمینی مهلتم ندهد دوباره بیایم
اینبار وقتی خواستم به سمت جمکران بروم اول بار بود که بی اختیار خداحافظ گفتم ولی بی تأمل دوباره به امید دیدار گفتم و زیارتی دوباره را به زودی طلب کردم ...
.
حالا جاده ای آسمانی را بر روی زمین طی میکنم
از حرم تا به حرم ...
گاهی نگاهی به پشت سر و گاهی به رو به رو
گاهی به فاطمه معصومه و گاهی به مَهدی زهرا
میم.میم (معصومه.مَهدی)
 
 
نزدیک میشوم به مسجدی آسمانی بر رو زمین ...
  ♡♥ سلام بر مولایــم .. ♥♡ این را دورتادور میدانی به نام میدان آل یاسین در حوالیِ مسجد جمکران دیدم

 آرام بگیر قلبِ کوچکم ... آرام بگیر ...

 چه حس کرده ای که اینگونه تپیدن گرفته ای !!!
 

 
صل الله علیک یا بقیة الله فی ارضه ..

 
آقای من سلام ...

 
سلام عشقِ آسمانی ام ...

 
سلام تپش های قلبم ...

 
... 
لیلای من سلام .

 
مولای من :
مسجد جمکرانت در نظرم زیباترین و رویایی ترین و آرمانی ترین قطعه ی زمین است ...
آسمان در آنجا پیداست ... جمکرانت بر روی زمین بنا نشده ،
به گمانم بر روی ابرها بنا نهاده ای عزیزم ... شوق پرواز میگیرد دلم میان این زمینِ آسمانی ...
دلم میخواهد ، تا به صبح ، در حیاط ت از این سو به آن سو پر بزند ...
چه آرامشی میدهد نمازت در این بارگاه : سید مَهدی ام ...
بر ابرها سوار میشوم و بر روی بام آسمانی رنگت فرود می آیم ..
شکرت خدای من ...
شکرت که مَهدی دارم ...
.
سید من ... مولای من ... مگیر این عشق را از دلِ من
 
 
الهی دلِ شکسته ی ما را انیس و مونس باش...

 

 

میلاد بانوی با کرامت اسلام فاطمه معصومه مبارک باد

بابای آسمانی ام سلام ...
سلام عزیزِ من ...
مولای من ... فدایت شوم
امروز لبخند نازنینت را حس کردم عزیزم
از آرامشت امروز آرام بودم و خرسند
سالروز میلاد دختر عزیز موسی بن جعفر بر تو مباااااارک مَهدی ام ...
چه بانوی با کرامتی ست عمه جانت مولای من ...
...
...
آقای من تو که در جوار فاطمه معصومه سکنی' گزیده ای مرا نیز دعوت کنید ..عجیب دلتنگ تان هستم ...
.
.
راستی پدر آسمانی ام :
امروز را روز دختر نام نهاده بودند
بابا ؟؟ به دخترانت هدیه نمیدهی ؟؟
نمیشود امشب روی ماهت را ببینیم بابا ؟؟
آغوش گرمت را میخواهم بابای آسمانی ام ...
زیبا ترین آواز برایم صدای پر طنین توست
صدای قدمهایت ..

فدایت شوم ..
زیبا ترین نغمه را آن لحظه ای خواهم شنید
که از سفر طولانی ات بازگردی و ندای اناالمَهدی ات تمااااام جهاااان را پر کند ...
عزیزترینم آن روز را به انتظار ایستاده ام و لحظه شماری میکنم ...

بابای مهربانم
چه بی اندازه زیباست لحظه ی آمدنت
وای که چه میشود اگر اجازه دهی بیایم و عاشقانه به نظاره ات بنشینم ...
بیایم و قدمگاه آمدنت را بوسه باران کنم ...
و بیایم و برایت (ای عزیزِ سفر کرده ام) آب و نان و چشم روشنی بیاورم ...
بیایم و دسته گلهای نرگسم را با تمام عشق تقدیمت کنم ...

و ای کاش بیایم بابای مهربانم و گرد سفر از روی چون ماه تابت پاک کنم و بوسه بر دستان پر مهرت بکارم ...
آری عزیزم تو حاضری در تمام لحظه هایمان ... اما حالا دگر باید از حضور به ظهورت برسیم ...

آقای من تو بهترین و زیباترین لحظه های زندگی ام هستی ..
میشود امشب کمی به قانون زمین
بیایی و دخترکان زمینی ات را در روز دختر به دیداری و نوازشی و لبخندی و آغوشی پدرانه مهمان کنی ؟؟؟

امشب در این شبه جمعه :
عاشقانه تر منتظر آمدنت می مانم بابای آسمانی ام ...
تا صبح کنارِ جاده ی انتظار با دسته گلهای نرگسی سپید به انتظار مینشینم تا بیایی و عبای آسمانی ات را بر سرم بکشی ....

به فدای آرامشت عزیزم که آرام کرده ای قلب کوچکم را ... بیااااا...

 

 

دادِ دل |شهادت صادق آل نبی تسلیت باد ...

مولای من ...
یا صاحب الزمانم تسلیتِ دخترکِ کوچکِ زمینی ات را پذیرا باش ..
عزیزم به گمانم امشب در سوگِ صادقِ آل نبی نشسته ای ..
امشب تو نیز بر چهره ی نورانی ات مروایدهایی نشسته اند و قلب نازنینت غمگین است ...
جانم به فدایت مولا ...
من نیز دلِ کوچکم امشب نا آرام است ...
ای آرام جانم : پدر آسمانی ام
دستِ دلِ کوچکم بگیر و به آسمان ببر ..

بابای من :
میشود بیایم و سر بر دامانت بگذارم
دست نوازشی بکشی بر سرِ دخترِ کوچکت ؟؟

میشود کمی به رسم پدر بودنت در زمین
در آغوش بگیری ام تا که آرام گیرم ؟؟

آقای من : جانِ من : عزیزِ من
اجازه بده بیایم و.. اشک از روی صورت چون ماه تابت پاک کنم
فدایت شوم مَهدی جان ...
اصلا بیا و همه غم و غصه هایت را بر دلِ من بگذار
بیا من خودم همه را حاضرم به دوش بکشم ...
اما عزیزِ دلم تو را بخدا تو آرام باش ...
اشکهایت آتشم میزند ....

تو و من ...

♥♡♡♥♥♡♡♥♥♡♡♥♥♡♡♥

مولا دلم برای تو پر میزند بیا
مولا کنار قافیه هایم بیا بیا


من در کنار تو و تو در کنار من
من مجنون تو و تو لیلای من


تو در کنارِِ من و من در کنارِ تو
تو تمامِ عشقِ من و من غلامِ تو


من پر زدم به سمتِ تو و تو به سویِ من
من قلم شده ام از برای تو و تو همه دل واژه هایِ من


تو دلیلِ بــــودنِ من ، من نبــــودن تو... :'(
تو کلامِ من ، من کلامِ تو
تو نوایِ من ، من نــوایِ تـــــو


تو بهارِ من ، من خزانِ تو
تو جهانِ من ، من نه ذره ای از برایِ تــــــو


تو طلوعِ من ، من غروبِ تو
تو آسمانِ من ، من خاکِ پــــــای تـــو


تو لیلایِ من ، من مجنونِ تو
تو نگارِ من
تو عزیزِ من
تو دریایِ من
تو اذانِ من
تو نمازِ من
تو قنـــــوتِ مــــن


تو رکوعِ من
تو سجودِ من
تو شروعِ من
تو پایـــــانِ مــــن


تو آرامشم
تو سیــــّـد و مولااااااای مــــــــن

امضاء : زینبِ مَهدی
امضای صاحب اصلی این واژه ها و سروده ها : سید مَهدی قائم آل محمـــّـد (ص)

♥♡♡♥♥♡♡♥♥♡♡♥♥♡♡♥

♥♡♡♥  آقا ببین چگونه به شعــــــر افتاده واژه هام  ♥♡♡♥
♥♡♡♥  آقا از آنِ توست همه عاشقـــــانه هام  ♥♡♡♥

 

 

دادِ دل | حاضر

 

من با حضور تو زنده ام مولاااا ...
غیبت را گذاشته ام برای آنانی که می انگارند نیستی ..
 
در حضورت زندگی میکنم ...
هر بار صدایت زدم : ندایی آمد : حاضر ...
 
آقا اجازه : من نیز حاضرم : در کلاس درس عشق ...

 

دادِ دل | جمعه هایی که در حال گذر است ...

 
سلام بر تو مولای من ...
سلام عزیزِ من ...

 
دوباره باز هم این جمعه هم گذشت ... به شنبه رسید..
جانِ من .. تو باز هم نیامدی ..

 
دوباره من ، آن منی نشدم که تو میخواهی ...
دوباره این جمعه هم ، لایق دیدارت که نبودم هیچ ..
لایق کمی خوب شدن هم نبودم انگار ...
لایق کمی شاد کردن قلب نازنینت نیز نبوده ام ... 

 
آقای من ...
چه بگویم از این جمعه هایی که مدام در حال گذر است ..
و من هر روز پیر تر میشوم در فراقت و ... سه نقطه چین ...  

 
مَهدی ام ... تو تنها درمان همه دردهایم هستی ...
اما هیچ طبیبی این را نخواهد فهمید ...
که درهای من جز به دست تو درمان نمیشود ...
نام تو کمی تسکین قلب بی قرارم میشود ...
بیا ای طبیب دل بی قرارم ...
بیا تا کمی چشمان بی فروغم نوووور بگیرند ... 

 
همه دلخوشی ام بر روی زمین همین بردن نام زیبای توست ...
همه آرامش قلبم همین نام و یاد توست ...
همین نوشتن های برای توست که کمی آرامم میکند ...
همین نوای دل انگیز صدایت ... که در گوشم میخوانی ..
همین واژه هایی که بر قلبم فرو میریزی و منه کمترین بر روی صفحه ای جاری میکنم ...
تا بخوانند آنانی که عشق تو در سینه دارند ...
تا سرریز شوند از عشقت هر دم ...
تا تپش های هر قلب مَهدی شود و بتپد بی قرارانه برایت ... 

 
این واژه ها که از من نیست ..
پس حتما از قلب تو بر قلب عاشقانت خواهد نشست ....

 

به مولایم بگویید ....

به مولایم بگویید دخترکی دل شکسته بود
اما فقط به عشق تو هرجا نشسته بود

بگویید به مولایم که پر از آه و ناله بود
اما به غیر عشق تو در سینه اش نبود

بگویید بر روی قلبش با خط خوش نوشته بود:
آنکه هستیِ من است سید مَهدی قائم آل محمد است

بگویید زینبت خسته است،قدش اگر هنوز خمیده نگشته
اما دلش به وسعت دریــــــــا گرفته است...

آرامشی از جنس آسمان

یا مولا ...
عزیزِ ناپیدای من ...
دلم عجیب برایت تنگ است ...
امشب با تو و در آغوشت دعای مجیر را میخوانم ...
بیا و بگذار این شبه جمعه را عاشقانه در کنارت مجیر بخوانم ...
و تو کمی به رسم پدر بودنت آغوش گرمت را به رویم بگشا و دست نوازشت را بر سرم بکش
بگذار امشبی را تا سحر در آغوشت آرام گیرم .....
آرامشی از جنس آسمان میخواهم ...

دادِ دل | سه نقطه چین ...

 

     ♥♡ السلام علیک یــــــا اباصــــــالح المَهـــــدی ادرکنـــــی ... ♥♡

(م.ح.م.د)

سلام بهترینم ...
سلام نفس های هر روزه ام ...
سلام تمام هستیه من .. مولاااااا جان ...
سلاااااام امامم ...
 

 
چرا آقای من ....
چرا سالها که نه .. هزاره ها که نه .. قرررررنهاست ز بردن نامت مَحرومم ؟؟! ......
چه بی لیاقتم منه کمترین که قرنهاست هم ز دیدن رویِ چون ماه تابت مَحرومم (و تو در پَسِ پرده ی غیبتی) و هم ز بردن نام زیبایت تا زمان غیبتت ... .

 
عزیزم ... این روزها تو را باید این گونه صدا بزنم : (میم.ح.میم.دال)

 

 
یا صاحب الزمانم ... چه روزها که خیال میکردم اگر ز بردن نام زیبایت محرومم ، میتوانم "سید مَهـــــدی" بخواممت ...
خیال میکردم میتوانم این لقب سراسر نور و با شکوهت را بر زبان بیاورم ...
اما .... انگار باز هم خوش خیالی کرده ام...
چه روزها که "بابا مَهدی" صدایت زدم و گاه جوابم دادی ...
و چه بی اندازه تو مهربان و پر عطوفتی : که گستاخی ام را به رویم نیاوردی ..... بلکه ............
بابا ... : از این پس باید اینگونه صدایت کنم : بابا (سه نقطه چین) ....
باید (م.ه.د.ی) _ (میم.ه.دال.ی) صدا کنم ت ...

 

 
بابا .... نگاه کن .... هرچه میگذر به نقطه چین های نامه هایم برایت افزوده میشود ...
از حالا دگر جایِ نامِ بهترین بابای دنیا نیـــز میان نامه هایم خــــــــــالی ست...
بابا.... نگاه کن .... تمام نامه ام پر از نقطه چین شده ......
این نقطه چین ها را باید خودت بیایی و پر کنی ....
پس کی خواهی آمد ؟؟؟ آخر هرچه دیر تر بیایی به تعداد نامه های پر نقطه چینم اضافه میشود ........ آنوقت کارت درآمده است هاااا بابا ....

 

 
همین حالا هم کم نیست نامه هایی که برایت نوشته ام و پر از خالی ست ...
خالی از دست خطِ زیبایت .....
شاید آخر روزی برسد که تمام نامه ام فقط با نقطه چین ها بر شود .....
..........
......
..

 

 
بیا ..... بیا تمام آنچه برایت نوشته ام انتهایش باز مانده .... جای امضایت خالی ست ....
تمام انتهای سطرهایم باز مانده و خالی و خیس است ... باید پُر شوند .......
با دانه دانه اشک هایم ، انتهای سطرهایم ، بلور آذین شده ...
بیا بابا مَهــ.......... [گریـــــــــــــــه...]
.

 
بگذار لااقل برای آخرین بار بگویم :
بیا بابا مَهـــــــدی ام ....

بیا عشـــــقِ آسمـــــــــانیِ من ....

بیا بهتریــــــــــن بابای عــــــــالم ....
بیـــــــــاااااااااااااا .....................

 

 

سلام بر بهار

 ♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡

 

سلام بر تو ای ماهِ تابانِ من ..
سلام ای طبیبِ دلِ بی قرارم ...
عزیزم .. ، بهارم ، ... گنه کارم آری ..
ولی دل به تو داده ام ...
من امیدم به توست
امیدم به توست مولای من
به معبود بی همتا و بر این ماه پر برکت است ..
تو ای برکت لحظه هایم .. : بیا بر منه رو سیاه امشب بتاب
من این روز ها را به عشقت خواهم نشست ...
همه امّیدم در این ماه به گرمای دستان توست بابای من ...
بیا گوش کن آقای من : تپش های قلبم ز نامت بی قرارانه : مَهدی کنان میتپد ....
ای عشقِ نا پیدای من : مگیر نام زیبایت را ز من
خورشید من : عزیزم ، بهارم : به نامت سلامی پر از نور پر از آبیِ آسمان ... میدهم بر بهاااااااار...

 

 ♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡

 

....

صل الله علیک یا بقیـــــــة الله فی ارضه ...

سلام مولای من که تنها راه رسیدنم به زیباترین مقصد هستی ...
آقا جان ... امروز باید خداحافظی کنم از شعبانی که لحظه هایش برایم با اشک و سوز و آه و گاه شادی و سرور و زیبا گذشت در کنار شما آقا ...
وسلامی گرم دهم به مبارک رمضانی که راه رسیده است امروز ...
بعضی گلویم را میفشارد امروز ولی ..... .......
.
.
.
.
مولا شاید باید از این پس برای سخن گفتن با شما کمی مراعات کنم و پایم را از گلیمم دراز تر نکنم ....
شاید نباید آنچنان صمیمانه با بزرگترین و والاترین فرد عالم بشریت سخن کنم ...
شاید روا نیست شما را با نام زیبایتان خطاب کنم ...
شاید نباید هرجایی و هر زمانی بگویم که عاشق شما هستم و با عشقتان زنده ام ...
شاید درست نیست عاشقانه هایم را که خاااااصِ شماست به اشتراک عالم بگذارم ...
شاید باید برای خودم نگاه دارمشان ..
همه ی دوستت دارم هایم را...
همه ی این عشقِ آبیِ آسمانی را که به شما دارم آقا .. : درون کیسه ای از ابر بریزم و بر دوش بگذارم و جاده های انتظار را طِی کنم ..
و پشت دروازه های ظهور تا قیام قیامت به ایستم ، تا تو از راه برسی و ...........
.
.
یا امام مَهدی (عج) : من شما را بیش از هرکسی دوست دارم ... حتی اگر بنا باشد دگر هرجایی و هرطور که در سینه ام میتپید شما را صدا نزنم ...
اما آقا جان اگر قرار بر اینها شد .. میخواهم همینجا اجازه بگیرم از شما که لااقل در آن دفترِ کوچکِ عاشقانه هایم برایتان که روزی به دستتان خواهم رساندش ،
اجازه دهی که هرطور قلب کوچکم با شما سخن میگوید و صدایتان میزند ... بر روی آن برگه هایِ کاهیِ عشق روانه کنم ...
شما که خودت این قلم را به من هدیه کردی ... ، بهتر از هر کسی میدانی که فقط با همان واژه هاست که آرام میگیرم ...
شما خودتان خوب میدانید مولا که در دلم چه میگذرد ... نیاز به گفتنِ من نیست ..
اما مگر غیر این است که روزی اجازه دادید برایتان بنویسم تا قلب کوچکی که خدا در میان قفسی تنگ نهاده است ، آرام بگیرد با واژه ها ؟؟!
اما باشد آقای من ... اگر روزی بگویی دگر نباید آنگونه برایتان بنویسم ... آنقدر عاشقتان هستم که قول میدهم نه نیاورم ..
.
آقا فقط در آخر سوالی دارم :
یا صاحب الزمانم , یعنی باید عشقِ پاکِ آبیِ آسمانیِ من سر به مُهر بمـــــــــاند ؛ اما عشق های سر کوچه ایِ این شهر و دیار باقی بماند و به اشتزاک عالم و آدم گذاشته شود ؟؟؟؟!!!
.
.
.

دادِ دل | تو همیشه هستی...

صل الله علیک یا بقیـــــــة الله فی ارضه ...
آقــــــــــای من ســــــــــــلاااااام ...
.
سلامی به بلندای هفت آسمان
و به وسعت دریایِ بیکران و آسمانِ آبیِ بی انتها ...
سلامی پر از پاکی و عشقِ پاک و بی انتها تقدیم به تو ...
به تویی که پاکی ها و آسمانی شدن ها را آموختی ام ...
به تویی که از منه روسیاه و سراپا تقصیر
و از دلِ خالی و پوچ و بی تدبیر
دلی عاشق و چشم و دل سیر از تمام جهان و جهانیان ساختی ...
دلی ساختی که جز برای تو و معبود نمیتپد
و جز از برای تو و ندیدن و نبودنت تنگ نمیشود
و جز از حضور دائمت و این حس سرشارِ از بودنت ،
چه اینجا در کنارم ،
و چه در میان جمع عاشقان و دوستدارانت ،
و ارادتمندان و همراهانت ،
سر را وادار به سجده شکر و سجده ی عشق نمیکند ...
....
باید در برابر همه اعتراف کنم :
چند صباحی ;
وقتی نبودنت (که از نفهمی و اشتباه من بود و خیال از نبودنت) بر من غالب شد
وقتی کنارم بودی و ندیدمت، :
شده بودم همچون آنانی که کسی را از دست داده اند
همچون آنانی که کسی در میانشان نیست و به دنبالش روز و شب میگردند
.
و چه اشتباه می انگاشتم .... !!!
و چقدر ساده ،
ندیدمت ... !!! !
حال اما به برکت میلاد پُر نور و برکتت
سرشار شده ام از بودن هایت و حضور همیشگی ات ...
....
حال ، دگر نمیتوانم نبودن هایت را بهانه ی دلتنگی هایم کنم
دگر بهانه هایم ، بهانه های انتظار است
بهانه های قلبی که از حضورت ، مدام شوق تپیدن دارد و گذر از غیبت... و شوق وصال ...
و نمیدانم در کدامین گوشه از زمین زیرِ سقفِ این آسمانِ بی کران
بی چتـــــــــر .....
زیر شُـــــرشُـــــرِِ باران .....
با شوقی سرشـــــــار به ایستم و خدای را هـــــزاران هزار بار شــــــــکر گویم بخاطر تو و تمـــــــــام بــــــــودن هایت ...
....
تـــــــو همیشه هستـــــــــــــــی ...
..
شــــــُـــــکـــْـرًلِلّه...
.

انفطاری دوباره

نزدیک ه سحر بود

شِکاف ی آسمانی در خلقت پدید آمد 

و قاب آبی آسمان با ماه ش :

به احترام ت دو نیم شدند و

آفرینشی زیبارو میهمان ه زمین شد 

و خدا هر چه زیبارویی داشت

به آینه ی جمال ت بخشید و

شدی تجلی ه خدا در زمین

این روزها خلقت لبریز از عطر حضور توست و

من در زمین بیقراره وصل م برای ت

مولای من

میلادت بهانه بود

تا شمع های روی کیک ه حضورت را به بهانه ی پایان ه غیبت :

خاموش کنم 

و تو را در حضور :

عاشقی کنم

شمع های غایب بودنت به شُکرانه ی حضورت :

فوت شدند 

خودت که نیامدی به نیابت از تو :

شمع های غیبت به " نامِ مهدی " :

" خاموش " 

از امروز غرق در حضورم برایت

مرا در دنیای حضورت قبول کن

که می خواهم با تو در خلقت نَفَس بکشم

و تو را تا ظهور عاشقی کنم 

تولدت مبارک عزیز ناپیدای من

دادِ دل | کی شود بیایی ...

 

........... ، ....... ، .... ، ....

آقا جان کی شود ما هم پس از هزار و صد و عندی ساااااااااااال روزی  تو را ببینیم

 
کی شود بر این زمین سرد و خشک ما قدم گذاری ؟؟

 
کی شود بیایی و بر جهان حکم رانی کنی و دوباره بهار را به زمین بازگردانی و ما بر گردت بچرخیم ...

 
کی شود که جمال دلآرایت را ببینیم و جان نثارت کنیم ... ؟

 
 کی شود بیایی تا به تمام جهانیان نشان دهم که یوسف زهرا ... همانی ست که هیچ کس نفهمید برایش جان نا قابل آدمی که سهل است ... به پایش تمام آسمان و زمین سجده میکنند

 
کی شود بیایی تا تو را به رخ این ماه که در آسمان خود نمایی میکند بکشم ... تا بفهمد هیچگاه نتوانسته در تاریکی شب نور بر زمین بتاباند ...

 
کی شود بیایی و خورشید در برابرت سر خم کند ..

 
کی شود بیایی و دلها را از این سر دنیا به آن سر دنیا به هم پیوند زنی بی آنکه نیازی به این امواج اینترنتی و غیره و غیره باشد ...

 
آن روزی که انسانها همه دلهاشان در گروی توست و همه میدانند که هیچ مانعی ندارند که از آن سر دنیا ملاقاتت کنند ...

 

آنوقت آن دلهایی که همه در دستان توست همه با هم در ارتباطند حتی با فرسخها فاصله ...

 
آنوقت تو میشوی تنها رابطِ برقراری ارتباط ها ...

 
تو میشوی تنها اتصالِ وصل دلها ....

 
و میشوی تنها راه رسیدن به بهترین ها ...

 

دادِ دل | بی قرارم عشقِ من ...

آقای من ، سلام ...
جانِ من ، سلام ...
تمام هستی ام ، سلام ...
مَهدیِ من .... ؟؟
دل کوچکم بی اندازه گرفته و دلتنگ است و بیقرار ...
ماهِ آسمانم ... ای عزیزتر از جانم ... چه کنم ؟؟
خودت بگو چکونه آرامَش کنم ؟؟
دلی که هر دم تو را طلب میکند ..
آقای من... دلم کمی آرامشی از جنس آسمان میخواهد ..
کجایی جانم به فدایت .. ؟؟
کجایی تا کمی دخترکِ بیقرارت را آرام کنی ؟؟ کجایی عشق نا پیدایم ؟؟

** نامه ی عاشقانه ی بابای آسمانی تان مَهدی زهرا ....

آقای من ،  مهربانم .. سلام

سلام مَهدی جان ...

سلام آرزویِ دلِ بی قرارم ...

سلام تمام هستیِ من ...

سلام تنها کــَـس بی کسی هایم ...

سلام مولای عزیز تر از جانم ...

آقای من .. جانِ من :

دلِ گرفته ام این روزها ... حرفهای بسیــــار دارد با تو ...

دلتنگی ام این روزها به هزاره رسیده .... تو را میخواهمت مهربانم ...

 

امروز امــــــــــا ... اجازه بده اگر این آخرین ..... . ... ...........  ............ هیچ .... هیچ

مَهدی ام امروز اجازه بده کمی بی پرده با تو سخن کنم ...

بگذار پرده بردارم از تمام نبودن هایت ...

.

.

اصلا نـــــــــه .... 

اینبار خودت بیا و بنویس ... من نمیتــــــــــوانم ...

خودت بیا و در جمع عاشقانت حاضر شو و برایشان بنویس و دلبری کن ...

بیا و همان گونه که از منه روسیاه دلبری کردی ،

همان گونه که برای چون منی که از عشق هیچ نمیدانست

آمدی و به دلدادگی دچارش کردی ،

همه ی عاشقانت را دلداده کن .....

بیا عزیزم ... بیا کنارم بنشین ..

بخوان فــــــدای صدایت ... بخوان در گوشِ جانم ...

بگو برای عاشقانت از آن عاشقانه های بی مانند ...

.

قلب تپنده ام منتظر شنیدن است

منتظر نامه ات تا برساند به دست عاشقانت ...

...........

................

آرام بخوان عزیزتر از جانم ...

باید با تمامِ جان و با تمام نفس نفس زدن هایم

و با زیباترین و خوش ترین خط

و با پاک ترین احساس و خالص ترین عشق بنویسمش ...

.

.

.

.

.

** نامه ی عاشقانه ی بابای آسمانی تان مَهدی زهرا ........ :

 

سلام عزیزانم ....

کجایید فرزندانم ؟؟ گاهی به بابا سری بزنید ....

باید برایتان نامه ای بنویسم تا سراغی از پدر بگیرید ؟؟!!

منتظر دیدارتان هستم عزیزانم ... به بابا سری بزنید ...

یا لااقل نامه ای .........  

دلتنگ تان هستم ....

پدر ، همیشه مشتاق دیدار فرزندان است

آخر هفته ها را چشم به در میدوزد که فرزند از راه برسد

و پدر با آغوشی باز به استقبالش برود

و در به رویش بگشاید ...

.

فرزندانم سالهـــــــــــاست منتظرم .. ، به بابا سری بزنیـــــــــــد ....

.

هر روز صدایتان میزنم ... آنقدر مشغولید که صدایم را نمیشنوید ...

هر روز برای دیدارتان می آیم ... دق الباب میکنم ... نمیشنوید

آنقدر سرگرم دنیایید مرا نمی بینید ... پشت درهای بسته تان میمانم .. تا که در آخر میروم ...

هر روز دعوت تان میکنم ... نمی آیید ...

هر روز در انتظارتان هستم ... نمی آیید ...

هر روز برایتان هدایایی را میفرستم ... نمیفهمید از جانب کیست؟

نمیدانید این همه نعمت چرا در اختیارتان است ...

هنوز هم دوستتان دارم فرزندانم

بیایید ... بیایید منتظرتان هستم ...

...

 

امضا : ♡♥ سید مَهدی ... ♥♡

 

دادِ دل | زمین و زمان همه عاشق توست

سلام مولای من ...
امروز هم باز دم دمای غروب ...
بارانی باریدن گرفت ..
آقای من این روزها آسمان و زمین از عشقت در تلاطم است ...
آسمان از عشقت برق میزند
ابرها از عشقت میبارند
دانه های کوچک باران دست در دست هم
زمین را آب پاشی کرده اند
و باد زمین را جارو زده
دریا از عشقت لحظه به لحظه موج میزند ....
موج ها از عشقت به ساحل که میرسند میمیرند ولی باز زنده میشوند ...
خورشید و ماه هر روز به عشقت تو می آیند و میروند ..
کوه ها به عشق تو استوار ایستاده اند
زمین به عشق هر روز تو بر مدار نگاهت میچرخد
آقا تمام زمین و زمان هر چه میکنند به عشق توست...
خدایا چه آفریده ای؟
این مَهدی ات کیست ؟
که این زمین و آسمان و آنچه در آن است
دیوانه ی اوست...
...
مَهدی ام .. :
حالا فقط ما انسانهای زمینی مانده ایم
که به عشقت آسمانی شویم
برایمان دعا کن بابای آسمانی ...

صلّ الله علیک یا بقیه الله فی ارضه

صل الله عیک یا بقیة اللهِ فی اَرضِه ...
صل الله علیک یا محمدً رسولَ الله ....
 
آقای من سلام ...
مولا نمیدانم مرا چه شده .. !!
امروز بجای شادی و جشن و سرور
در دلم غوغاست ...
چرا اینگونه ام نمیدانم ... !!
جانا مگر در آن سوی آسمانها
جشن رسالت رسول نیست .. ؟
پس من چرا در این گوشه ی زمین ......... ...؟
.......
..
میدانم که لایق وَصلَت نیستم ...
مولا ولی به اشارتی از تو آرام میشوم ...
تنها فقط برای لحظه ای نگاه کن ...
جشن رسالت رسول خداست
بر تو هزاران تبریک پدر آسمانی ام ...
آیا اجازه هست که لااقل چند لحظه ای
بر درِ آن تالار آسمانی تان آیم و دق الباب کنم
همان جا با کاسه ی گدایی ام پشت در بنشینم و در اگر گشودی نظاره ات کنم ...
و رسول و تمام خاندان آسمانی اتان را لحظه ای به نظاره بنشینم و بر تمام شما آل الله تبریکی از جنس آسمان تقدیمتان کنم ...
آقا جان در میگشایی ؟؟؟؟

 

 

دادِ دل | خاص ترین مخاطبِ خاص ترین عاشقانه هایم...

صل الله علیک با صاحب الزمان...
ســــــلام بر تو ای خــــــاص ترین مخالبِــــــــــ ... خــــــــاص ترین عــــــــــاشقانه هایِ منــــــــــ
سلام بر تو ای عشقِ پاک و بی انتها ..
و ای عشقِ پیدا و حاضر در تمام عاشقانه های من ... سلاااااام..
چه گویم که هر قدر گویم دوستت دارم کم است ...
آقای من پیشاپیش تبریک خالصانه ام را به مناسب عید بزرگی که در پیش است بپذیر ...
عشقِ من ... : میخواهم امروز نامه ای برایت بنویسم که تنها و تنها خودت باید بخوانی اش ...
نامه ای عاشقانه که فقط بین من و توست ... و خدا نیز شاهد و ناظر بر نوشته ام ... باید سر بسته بمان ..
از آن نامه های بی جوابی ست
که باید خودم بی واسطه به دستت برسانمش ...
این نامه را در کنجی میگذارمش که وقتی آمدی خودم با دسته گلی از شاخه های نرگس و یاس تقدیمت کنم ..
این نامه ام بی جواب میماند تا تو بیایی ...
و اگر خواندی و جوابی دادی خودم از دستان پر مِهرت جواب نامه ام را بگیرم ...
ولی اگر آمدی و من نبود بر روی این زمین ...
نامه ام را با شاخه گلِ نرگسم گوشه ای میگذارمش...
.
میسپارمش به دست باد ...
میسپارم به دست خدا ...
به امید اینکه به دستت برسد ...

دادِ دل | من منتظرت میمانم ....

آقای من ... مَـــــهدی جان : منتظرت میمانم تا بیایی ....
سرِ قـــــــرارِ همیشگی ...
میدان انتظار - ابتدای جاده ی ظهــــور ...

 
تا بیایـــــی ،

تمام میدان را گلهای یـــــاس میکارم ...
دسته ای گلهای نرگس هم به دست میگیرم ... که وقتی آمدی با عشقی سرشار تقدیمت کنم ..

 
مرا خواهی شناخت...
نشانه ام همان گلهای نرگس ...

دخترکی ایستاده منتظر در میدان انتظار ....
تو هم نشانه ای از خودت بده اربابِ من ..

میترسم بیایی و نشناسمت ...!!

 

 

دادِ دل | کربلای با مَهدی ...

مــــــولای من ....

بگذار امشب با تو هم سفر شوم در مسیر کربـــــــــــــلا

 
آقا خواب که به چشمان تارم نمیرود ... لااقل بگذار دستهایم را در دستان گرمت بگذارم
و یک بار هم که شده به آرزویی که در دل دارم برسم ... 

 
از امام رضا خواسته ام ...
یک کربلای با تو را برایم امضا زند .... 

 
میشود امشب به آرزویم برسم .... ؟؟
و کربلای با مهدی را بچشم .. ؟؟؟

 

 

.....

 

دادِ دل| آقا بیاببین ...

الهی مَهدی ات را بر روی زمین گذاشتی کنارمان تا رسم عاشقی بیاموزیم ...

آقـــــــــــا بیا ببین ...
بیا ببین چه دلها که دانه دانه دل به تو میبندند ...
بیا ببین چه دلها را که دانه دانه دلداده ی خود میکنی ...
بیا نظاره کن فدایت شوم که چه کرده ای با دلها ...

یک نگاهت کافی ست تا جهانی ، جانی دوباره بگیرد از نگاهت ...
یک لحظه گرمای نفست کافی ست تا جهانی نفس نفس بزند برای هم نفس شدن با تو ...
یک کلامت کافی ست تا لبیک گویند تمام جهان به آوای پر طنین صدایت ....
یک قَدَمَت و رد پایت کافی ست تا تمام جهان را گلباران کنم ...
و جای هر قدمت یک گل نرگس بکارم ..
یک لحظــــــــــــه حضورت کافی ست
تا تمام جهان غــــــــــــرق در اقیانوست شود آقـــــــــــــــا ...

دادِ دل | صدای پای تو ...

سلام مَهدی جانم ... سلام مــــــــــــــــولای من ...
چقـــــــــــــــدر باران را دوست دارم ...
این صدای پای توست که در گوش زمین پیچیده

چقدر این قدم زنِ عاشقانه یِ دو نفره با تو را زیر بارانِ عاشقانه ی خدا دوست دارم ....
امروز دلم گرفته بود ، هوای باریدن داشتم .. چقدر این باران حالم را خوب کرد ...
قلبم به تپش می افتد وقتی باران میبارد ... صدای قدم هایت را میشنوم عزیزم ...
با باران می آیی و سری به این زمین و ما فرزندان زمینی ات میزنی بابا ...
این حضور عاشقانه ات را در لحظه های بارانی بی نهاااااااااایت دوست دارم ...
در کنارت قدم به قدم زیر این باران قدم زدم ...
سرشار شدم از عشقت ...
♡♥ دوســـــــــــــتت دارم آقـــــــــــــــــــــای من ... ♥♡

دادِ دل | سه روز عاشقی...

سلام مولای من ...
سلام عزیزِ پیدا و پنهانم ...
ممنونم آقا جان .. بخاطر این اعتکاف سرتا پا عشق..
شکرت خدای بی همتایم..بخاطر سه روز حرفهای عاشقانه در محضرت ..
.
آقای من ..آنقدر فوق العاده بود این خانه کردن در خانه معبود ...
که حتم دارم تمام این سالَم و تمام سالهای عمرم با این سه روز رنگ و بوی دیگری خواهد گرفت ...
گویند گاهی یک اعتکاف و حتی گاه یک یا الله .. میتواند آدمی را از این رو به آن رو کند..
اما برای منِ رو سیاه که رویی نمانده تا به آن رو شوم ...
همین که به رو سیاهی و حقارت و هیچ بودنم پی بردم شاید برای ذره ای بندگی کردن کافی باشد...
ولی نمیدانم چه شد که اینگونه بر من تاثیر کرد این سه روز از عشق خواندن های امسال ..
انگار خدا هزاران برابر ، بیش از پیش به زمین و ما زمینیان نزدیک گشته بود..
انگار خدا به دلها نگاهی کرده بود ...
انگار خودش با دستان مهربانش دانه دانه اشکهامان را پاک میکرد ...
.
.
آقا در آن محفل نورانی که تو بودی و مادرت زهرا و پدرت علی ..
و خدا بود و شهدا و سید الشهدا و زینب کبری ..
این دلِ وامانده چگونه میتوانست قرار گیرد ...
هرکه این حضور مادام تان در این سه روز را حس کرد .. مجنون وار عشق را هجی کرد و به پای عاشقانه های برایتان سجده کرد..
و لیلی وار در برابرتان از عشق سرشار شد ...
آه که چه آغوشتان گرم بود و طنینِ صدایتان دلنواز ....
ای کاش تا دنیا دنیاست لحظه لحظه هایمان این گونه میگذشت ....
.
خدای مهربانم عاشقانه دوستت دارم ...
الهی یاری ام کن تا کمی تو را واقعا بندگی کنم ...
الهی آنگونه ام بدار که نه برای حاجات و خواسته هایم ...
بلکه برای خودت و اینهمه مهربانی و عطوفتت تو را بندگی کنم ..
بخاطر تمام نعمتهایت .. و بخاطر اینکه دوستم داری ..
دوستت بدارم و سجده عشق بجا بیاورم ...

دادِ دل| پیشاپیش روزت مبارک ...

سرور و شادی آسمانیان امشب ، گوش فلک را کَر کرده است
آقای من امشب و فردا شب عیدی میدهد به اهل زمین
بابای آسمانی ام ، پدر تمام ما جهانیان گشته ...

ای عزیز ترین پدر عالم ...
تنها پدر آسمانی ام که حاضری در خلقت ...
پیشاپیش روزت مبارک فدایت شوم ...
بینهایت دوستت دارم ...

دادِ دل | تمام این جهان فدای یک لحظه لبخندت

سلام عزیزِ نا پیدایِ من ...
چه شده فدایت شوم مولا ... ؟
انگار غوغایی در آن دل دریایی ات برپاست ...
فدای لبخند نورانی ات مولا ....
از خوشحالیِ امروزت بی اندازه خوشحالم..
میدانم که میدانی یک لحظه لبخندِ زیبای تو را
در مقابل تمام این جهان نمیدهم
نمیدانم چه شده ...
ولی احساس میکنم نوری در قلبم پاشانده ای ، عزیزتر از جانم ...
شاید از میلاد باسعادتِ بزرگ مردِ تاریخ ، حضرت علی (ع) است..!
از حالا در آسمانها جشنی به پا کرده اید برای امیرالمؤمنین ؟؟
چه آزین بسته اید آسمانها را ...
آسمان ، این شبها چقدر دیدنی ست ...
.
تبریکِ مرا هم از این گوشه ی زمین پذیرا باشید پدرانِ آسمانی ام
امروز هم که میلاد جَدَت امام جواد است ..
.
آری مولا ؟؟!!
همین هاست که اینگونه مسرورت داشته مَهدی جان؟؟
که با لبخند زیبایت آسمان را نورانی کرده ای ... ؟

" با" با" .. یعنی من با مهدی

بابای من

سلام

مرا می شناسی ؟

من همان فرزنده ناسپاس تو اَم در غیبت

که مُدام فراموش می کنم که بابای مهربان م شب ها دیر به خانه بر می گردد

دیشب از خودم پرسیدم :

چند روز است که بابای م را ندیده ام ؟

شمارشِ روزهایِ ندیدن های م به هزاره رسید و با اشک چشمان بی  تاب م که هم آهنگ شد

دلم برای ت تنگ شد

می بینی ؟

هر چند غافل ام از حضورت سَهوا

اما باور کن که دوستت دارم و دل مبرای دیدن ت تنگ شده

روز پدر نزدیک است

باید بیایی :

باید کمی هم ظاهر باشی برای فرزندت :

باید کمی هم پرده برداری کنم از بابایِ آسمانی ام

 می دانم به حُکمِ حجاب بودن من در غیبت ی

میخ واهم غیبت زُدایی کنم

خسته شدم از بس غیبتِ تو را برای اهل زمین گفتم و نوشتم

حال :

کمی من به تو نزدیک تر

کمی غیبت کم رنگ تر

کمی من بی مهدی بودن : تعطیل

کمی غفلت های مداوم در زمین : زندانی

من بابای م را می خواهم

بابای من

امروز و از این پس هر روز

منتظر می مانم تا بیایی

اما به قانونِ عشقی که به حاضر بودن ت دارم

کمی من با مهدی

کمی حضور پُر رنگ تر

کمی نه بی نهایت :

من با تو

من با بابا

من در کنار بی نظیرترین پدر روی زمین

می بینی : با واژه ها از غیبت به حضور رسیدم و تو را در کنار خاطره های م در زمین دیدم

کاش آرزوهای م رویاهای آبی ام به نام ت تصویری شوند و

تو ظاهر شوی

هدیه ام را قبول می کنی ؟

برای روز پدر :

برای ت

یک بغل أمَن یُجیب می آورم 

یک آقیانوس یا مهدی

یک دریا توحید

یک ...

" با" با"  .. یعنی من با مهدی 

جان به قربانِ تو که " بابایِ " من ی

دادِ دل | این جمعه هم گذاشت آقا ....

آقا بیا نظری کن بر این دلِ بشکسته ...
آقا نگاه کن این جمعه هم گذشت ...
جانا چه شد ؟!
ما هنوز هم لایق دیدار نیستیم ؟؟
آقا فدایت شوم ... تو هر شبِ جمعه را تا طلوع آفتاب
نزد پرودگارِ جهان رو به روی خانه ی کعبه
با اشک و غم و سوز ، مناجات میکنی
و بَهرِ هدایتِ ما دعا میکنی
.....
آقا کِی میشود که ما آنی شویم که تو میخواهی ؟
مولا قرن هاست که ما حتی از بردن نام زیبایت محرومیم ...
همچنانی که از دیدن رویت محرومیم ...
قرن هاست اجازه وصل خوانیِ نامت را نداریم
و تنها فصل خوانی میکنیم ...
م.ح.م.د
آقای من این روزها همه دلخوشی ام بردنِ نامِ مَهدی ست در زمین
مولا اجازه دارم که نامت را صدا کنم ؟
.
چقدر این روزهای زمین بی تو سخت میگذرد ...
فدایت شوم بیا ..
بیا بابای آسمانی ام ...
این دختر کوچکت را دریاب ...
بیا و بگذار کمی به رسم پدر بودنت در آغوش بگیرمت ...
دستی بکش بر سر دخترِ کوچکت تا کمی از گرمایِ دستانِ پر مهرت آرام گیرد ...
چشمانم سنگین اند
یک خواب عمیق و سرشار از آرامش میخواهم ....
برایم کمی لالایی میخوانی بابا ؟
....
..
.

دادِ دل | من و تو. ...

مولای من سلام ...

بگذار از قانون آسمان و از قانون عشق بگویم برای دوستانم که عاشقان تو اند ...
آری .. من و تو ، به قانون آسمان ما نمیشویم ..
من و تو ، حتی به قانون زمین هم ما نمیشویم ..
من و تو ، فقط تو میشود ..
میشود مَهدی ...
منی نیست دیگر ...
من ، تو ام و تو ، تویی
میبینی دگر منی نیست که با تو ، ما شود
هر آنچه با تو ، نتیجه اش تویی .. (مَهدی)
به قانون آسمان من و تو مَهدی تفسیر میشود ...

روزت مبارک استادِ عزیــــــــــــــزم

سلام مهربان ترین استادِ عالم
سلام عزیزترین معلّمِ خلقت
سلام مولای من ...
روزت مبارک فدایت شوم
روزت مبارک مَهدی ام
امروز تبریک گفتیم به معلمان و استادانمان
اما برخی از ما یادمان رفت به تو تبریک گوییم :(
به تویی که دبیر و رَهنمای تمام جهانی
تویی که بر تمام آسمانیان و زمینیان استاد و روشناییِ راهی
.
روزت مبارک عشقِ من ...
روزت مبارک تنها امام حاضرِ من ..
.
راستی امروز را باید به سید علی خامنه ای هم تبریک میگفتم
او که معلم و راهنمای ما زمینیان است
او که نائب بر حق توست مولا جان
.
آری او اکنون تبریک مرا نمیبیند
اما تو تبریکِ روزِ معلم را از جانب من به او برسان
...

دوستتان دارم معلمان آسمانیِ من ...

شب آرزوهاست و من تنها تو را آرزو میکنم ...

آقا جان ... گویند امشب شبِ آرزوهاست
امشب ، دلتنگی هم از نبودنت بی تاب شده .. بیا ..
آقا آرزویی جز دیدن رویت ندارم ... بیا ..
آرزویی جز شنیدن صدای "انا المَهدی ات" ندارم ... بیا..
.......
بیا عشق نا پیدای من
بیا تا لحظه ها را با تو آبی تر از آبی کنم ...
بیا فدایت شوم... بیا ...

استاد من سلام

مولای من

لحظه های زمینی

بی تاب در شوق حاضر بودن ت در حال ه عبور از غیبت اند

می گذرند اما :

از مسیر روشن حضورت عبور می کنند برای رسیدن به ظهور

آقای مهربان من

روز معلم که می آید

دل م برای برپایی  جشنی زمینی برای ت دلتنگی می کند 

همه را دعوت می کنم

میهمان ها می آیند 

دسته گلی آبی رنگ به رنگ آرامشِ نگاه ت هم آورده ام 

تقدیر نامه هم روی میز است :

" با تشکر از زحمات بی دریغِ شما

برای هدایتِ اهل زمین از ابتدای خلقت تا به امروز "

هر چند در خلقت حاضری

و حضورت برای تربیتِ نسلِ آدمی اِلزامی ست 

اما ببخش

که همیشه جای حاضربودن هایت در مجالسِ زمینی ما :

خالی مانده 

ببخش

که شایسته تر شما نداریم برای معلم بودن در زمین

و باز هم به تقدیر از غیرِ تو مشغولیم این روزها

می ماند

این دسته های گل

این تقدیر نامه ها

این یادمان ها

همه برای آمدن ت

مشتاقانه بر پا می ماند 

تا خودت بیایی

و بر مقام استاد بودن ت حاضر و ظاهر بنشینی

و جای خالی ات را خودت پُر کنی

اما اجازه بده از پشتِ مرزهای غیبت

تبریک عاشقانه ام را در حضور

تقدیم ت کنم

تا بدانی مشتاقانه چشم به راه ظهورم

استاد مهربان من در خلقت :

روزت مبارک

گاهی به سوی مکه و گاهی به کربلا ...

 

♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡

 
دوباره شبِ جمعه ای دگر و دلم پَر گرفت ، گاهی به سمت مکه و گاهی به کربلا
گوشه ای از دلم سوی مکه است و گوشه ای سوی کربلا
آقای من تو مکه ای و برادر شهیدم حسین کربلا
مَهدی ام: تو در خانه ی کعبه با خدا مناجات میکنی و برای هدایت چون منی دعا میکنی و برای چون منه بی قابلی نزد خدای عزِّوَجَل استغفار میکنی :'(

و آن طرف حسینم در خاکهای کربلا با حسین ابن علی ملاقات میکند و اکنون در جایگاه زینب کبری بر بالای تَلّه زینبیه به گودال قتله گاه مینگرد...
آخر عزیز جانم ... آقای من ...
من چگونه امشبی را قرار گیرم
آخر چکونه به این دل بگویم آرام گیرد
من این بین تنها مانده ام امامم ....
نه در مکه و نه در کربلایم ....
دلم ویران و سرگردان آسمانهاست
گاهی به سمت مکه و گاهی به کربلاست

 
تو مَهدیِ منی ... تو عزیزترینِ منی
هیچگاه تنها نمیگذارمت به همان خدایی که تنها اوست که شایسته ی ستایش و پرستش است .... 

 
♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡
 
اللـّــــــهم عجّـــــل لولیّک الفــــــرج و العافیة و النّصر
و جعلنا من خیره انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه ...

اللًّهُـ‗__‗ـمَ صَّـ‗__‗ـلِ عَـ‗__‗ـلَى مُحَمَّـ‗__‗ـدٍ وَ آلِ مُحَمَّـ‗__‗ـد
و عَجِّـ‗__‗ـل فَرَجَهُـ‗__‗ـم

بهانه ی با تو بودن ...

♡♥♡♡♥♡
من بهانه های با تو بودن را بی اندازه دوست دارم مولای من ...
کاش مرا هم آسمانی کنی تا در هوای تو و معبود بی همتا ، زیر باران عشق
تورا و خدای تورا عاشقی کنم ...
آنگاه در آغوشتان آرام و بی بهانه در تو و معبودم غرق شوم
♡♥♡♡♥♡
اللّهم عجّل لولیّک الفــــرج

دادِ دل | بیا و مرا مهمان آسمان کن

 

چه فرخنده شبی ست مولای من

چه زیبا آسمانها را برای بانوی آب آذین بسته اند

چقدر دلم میخواست امشب مهمان آسمان میشدم

چقدر دلم میخواست می آمدم به پیشگاهت ، بوسه بر دستانت میزدم

و با تمامی قلبم ... با شور و عشقی که در قلبم می جوشد ،

چشم در چشمان پر مهرت تبریکی عاشقانه می گفتمت

عزیز ناپیدای من بیا یک امشبی را اگر به قانون زمین پیدا نمیشوی ،

لااقل به قانون آسمان بر من بتاب ، ماهِ من

بیا دستان کوچکم را بگیر ... امشبی را مهمان آسمانها کن مرا

بیا مرا ببر بین جمع آسمانیان جایم بده ... شاید بخاطر عشق به تو راهم دهند

میخواهم بیایم : عشق را ببینم در چشمان علی و زهرا

شور را ببینم در چشمان خدیجه و رسول خدا

نور را ببینم در چشمان زینب و حسن و حسین

میخواهم مادر آسمانی ام [زهرا(س)] را ببینم

بانوی آسمان و زمین را در بین عزیزانش و در کنار تو ببینم

بیایم و به تمام آسمانیان میلاد یگانه دخت رسول الله را تبریکی جانانه گویم

و برسه ای بر دستان زهرای مرضیه بکارم و از او بخاطر وجود نازینش تشکر کنم

و خدای را شکر گویم

صبر کن گلهای نرگسم را بچینم و برای آسمانیان بیاورم

باید گلهای نرگسم را برای مادر بیاور

...

امشب بهشت و آسمانها ز نورِ علی و فاطمه نورانی شده

...

مولای من بیا تا زمین نیز ز نورِ تو نــــــــورانی شود

 

♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡

اللـّــــــهم عجّـــــل لولیّک الفــــــرج و العافیة و النّصر
و جعلنا من خیره انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه ...

♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡♡♥♡

  

اللَّهُمَّ صَلِّے عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وسَهِّلْ مَخْرَجَهُمْ والعَنْ أعْدَاءَهُم اَجمَعین

  

تبریــــــک مَهدی ام

 

♡♥♡♡♥♡
هزاران تبـــــــریک و شاد باش تقدیمت مَهدی ام
به مناسبت میلاد مادر مهربانت
به فدای لبخند زیبایت پدرِ آسمانی ام
خدا کند که همیشه گلِ خنده بر لبهایت ببینم فدایت شـــــوم
.
و میلاد نورانی و آسمانی ات مبــــــــارک
مادرِ آسمانی ام (زهرای مرضیه)

♡♥♡♡♥♡

 
اللّهم عجّل لولیّک الفــــرج

 

دادِ دل | این بهار می آیی

♡♥♡♡♥♡
چشمم به در سپید شد و
این جمعه هم نیامدی
.
آقا دلم نوید میدهد
این بهار می آیی
♡♥♡♡♥♡

اللّهم عجّل لولیّک الفــــرج

گفته بودم

گفته بودم به کسی عشق نخواهم ورزید
آمدی و همه ی فرضیه ها ریخت به هم

قبل از رسیدن م به تو
قبل از برقراری این اتصال عمیق عاشقانه :

با خودم عهد کرده بودم
که دل را به کسی نبندم
که عشق را به کسی بی اجازه ات نسپارم
که خاطره ی آبی رنگ خاطرات م را به کسی ندهم

چرا که فقط تو لایق این :
دل و عشق و خاطره ای
که فقط تو لایق دل بستنی و دل سپردگی

که هر که غیر از تو بیاید :
چند صباحی می ماند
خاطراتِ عاشقانه اش که تمام شد :
می رود و
من می مانم با دلی که بسته ام و خاطراتی که ندارم

اما خوب شد
خوب شد آمدی
دست دل م را گرفتی و
به فرداهای خاطرات زیبایت بُردی
همانجا که من تا به امروز ،
لحظه های م را در کنار حضور تو در همانجا می گذرانم

وقتی آمدی
وقتی خاطرات مرا به نام خودت نوشتی و
وقتی عشق را به نام خودت بر جان م بخشیدی
به هم ریخت
به هم ریخت دل ی  که قرار بود عاشق نشود
و دل نسپارد

هم عاشق شدم
و هم دل سپردم
و هم عشقبازی را به نام ت تجربه کردم

می دانی عشق من :
هر چند ساکن زمین م اما دل م در حوالی آسمان نگاه ت جا مانده
تا روزی که باز می گردی
دل م را نگاه م را قلب م را هم با خودت بیاوری

دادِ دل | دلم سر ریز شده از عشقت باز ..

 

♡♥ سلام امامِ عزیزتر از جانم ♥♡

♡♥ سلام مَهدی ام ♥♡

 

باز هم دلم سر ریز شده از عشقت

باز هم میخواهم کمی از حرفهای دلم را با تو بگویم

تویی که در عمق جان و دلم نفوذ کرده ای

این دل دگر از من نیست .. از آنِ توست

این من .. دگر من نیستم

نه ... من دگر نفس کم نمی آورم

وقتی تو را هر دَم نفس میکشم

من دنیای بی تو را دگر نمیخواهم وقتی که دنیایی با حضور تو را تجربه کرده ام

من دگر پنج شنبه ، جمعه هایی که بوی تو را ندهد

نفس نــــــــــمیکشم

 

 

اللـّــــــهم عجّـــــل لولیّک الفــــــرج و العافیة و النّصر
و جعلنا من خیره انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه ...

 
اللَّهُمَّ صَلِّے عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وسَهِّلْ مَخْرَجَهُمْ والعَنْ أعْدَاءَهُم اَجمَعین

دادِ دل | تو و سیب ...

سلام مولای من ...
 
دعوتم کردند از گوشه ای از این دنیای مجازی

تا بیروم و قلمم را در برابر تصویری امتحان کنم ..
ولی ...... من نه نویسنده ام
و نه نوشتن را خوب میدانم
تنها ، روزی که عاشق تو شدم
قلمی آسمانی به دستِ منِ بی قابل دادند
تا گاهی روزها از عشقت و برایت قلمی بزنم
تا که در نبودت با این هدیه ای که به یادگار دارم از تو ،
آرام گیرم ..
 
حال نمیدانم از این تصویر چه بگویم
این تصویر نه از تو و نه از عشقی آسمانی سخن میکند
که بتوانم در برابرش با هدیه ات قلمی بزنم و سخن کنم

 
اما جمله ای مهمانشان کردم که میخواهم برای تو هم بنویسمش عزیزم
 

---

 

سیب با زبان بی زبانی به مار خواهد گفت :
* برو که در کنارِ من جایت نیست *
* من در حجابم و راهی برای نفوذ نیست *

  

  

- - دیالوگی برای عکس: - -

خواهرم بگذار با تو سخن کنم :
به این سیب سرخی که در دست گرفته ای بِنگر .. ،
زیباست ...
اما در حجاب .
او به آنچه خدایش به او عطا کرده راضی ست و خویشتن را نمی آراید
و با وجود همان حجابش زیباست
و خود نیز این را میداند :
که زیبایی اش از حجابش اوست
او با حجابش به ماری که به دورش چنبره زده
میفهماند که باید زَهر نیشش را جای دیگری خرج کند 

 
و با زبان بی زبانی به مار خواهد گفت :
* برو که در کنارِ من جایت نیست *
* من در حجابم و راهی برای نفوذ نیست *
 
-----------------------------------------

یا مَهــ♥ــدی ... التماس دعای فـــــــــــرج

اللـّــــــهم عجّـــــل لولیّک الفــــــرج و العافیة و النّصر
و جعلنا من خیره انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه ...

اللَّهُمَّ صَلِّے عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وسَهِّلْ مَخْرَجَهُمْ والعَنْ أعْدَاءَهُم اَجمَعین

دادِ دل | من منتظرم...

♡♥♡♡♥♡

جانِ جانانِ من .. مَهدی ام
من منتظرم .. چشم به راهم
از سفر کِی خواهی آمد؟ ء

♡♥♡♡♥♡

اللّهم عجّل لولیّک الفــــرج