دادِ دل | آسمانی شدنِ شهید سید مرتضی آوینی

مکه برای شما ، فکه برای من

بالی نمیخواهم

با همین پوتین های کهنه هم

میتوانم به آسمــــــان برم

 

♡♥ " شهید سیّد مرتضی آوینی " ♥♡

 

♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥

 

او با همان پوتین های کهنه اش به آسمانها سفر کرد

در این سفر نه بالی میخواست برای پرواز

و نه ریسمانی که با کمکِ آن خود را بالا بکشد

و نه کفشها و لباس هایی نو و شکیل .

او تنها دلی میخواست عاشق و آسمانی

 

دلی که به آسمان نشان داد ..

بی پَرِ پرواز هم .. میشود به سمتش پَر کشید

و لباسهایی خاکی و پوتین هایی خاکی و کهنه

اما ارزشمند تر از طلا

این ها سید مرتضی را

سید شهیدانِ اهل قلم کرد و

به آسمــــــــــان برد

 

♡♥ سفر آسمانی ات مبارک سیّد جان ♥♡

 

 

دادِ دل | سفر

💕 مهدی 💕

قلب ها را ببین

ضربان دارند

در حال نوشتن بودم

که این قلب ها به شور آمدند

و مرا به عاشقانه ای عاشقانه دعوت کردند

امروز دل م بی اندازه تمنای تو را دارد

امروز فقط تو را می خواهم

مثل هر روز از دنیا از زمین از آسمان

از هر چه در خلقت بهانه دارد برای حاضر بودن : فقط تو را می خواهم

💕 مهدی 💕 را 

می دانی عشق من : دلتنگم از ناپیدایی ات اما خدا را چه دیده ای

شاید روزی آمد و پیدا شدی برایم

شاید روزی آمد و پرده های لطیف ناپیدایی از قامت قیامت نشانت برداشته شد

و تو

میهمان نگاه م شدی در خلقت

دل م قصه ی ظهور می خواهد :

راوی قصه های عاشقانه ام را صدا بزنید !

بیا 💕 مهدی 💕 جان : 

برای م کمی بازخوانی کن قصه ی آمدن ت را

کمی روایت گری کنی قصه ی دلتنگی های ت

این روزها دلتنگی ام برای تو به هزار هزار هزاره رسیده

که 💕 مهدی 💕  باشد و من نباشم

این روزها خیال م در هوای خاطره ات عجیب به پرواز در آمده

مسافر ظهورم

اما در مسیر حضورت جلوه گری ها میکنی

و با هزار جذبه صدها روز را باید بمانم

تا خاطرم از خاطره ی معجزه آسایت آرام بگیرد و دوباره

سفر آغاز کنم اما

دلم رهایی می خواهد

کمی بیشتر مرا از حوصله ی اهل زمین و این غیبت نفس گیر بردار :

مرا همسفر خودت کن

اجازه بده حضور را با تو و در محضرت عاشقانه قدم برنم

دادِ دل | م.ح.م.د

م.ح.م.د

به فصل نوشتم چون اذنِ وصل خوانی ندارم در زمین

نام معشوق من است

نامی که دلم لحظه شماری می کند برای صدا زدنش اما

فعلا اجازه ندارم نام معشوقم را به " وصل " بخوانم

سهم من از این همه عاشقانه

شده نامی و آن هم فعلا

باید به " فصل " بخوانمش 

عشق من مولای من :

روزی که رفتی و غایب شدی

اجازه ی وصل خواندن نام ت را هم از اهل زمین گرفتند

وقتی لایق نبودیم تو در میان ما باشی و ترا بخوانیم

قرار شد غایب باشی و در غیبت بمانی و

ما هم به قانون زمین

نام ت را " فصل خوانی " کنیم تا روزگار وصل ت از راه برسد و

ما  را " وصل نامه ای"  عاشقانه میهمان کنی

نام ت این روزها شده شبیه اسم اعظم خداوندی که اگر هم بدانم نباید بخوانم

خدایا

مرا ببخش

بار گناهانم را سبک کن

دلم ظهور می خواهد

معشوقی ظاهر می خواهم

دلتنگم برایش

امضا: آسمان

منبع از وب : عاشقانه با مهدی

دادِ دل | امان از این پنجشنبه های زمین آقا ..

 " بِسمِ رَبّ المـَــــــــهدی ... " 

امان از این پنجشنبه های زمین آقا ..

چقدر زود به زود به هم می رسند و

مرا آشفته ی نیامدنت می کنند ...

از کدام قصه شروع کنم ؟

از کدام پنجشنبه ؟

از اولینش که مرا بیقراره حضورت کردی و

در پس پرده پنهان شدی ؟

یا از آخرینش که مرا بی تاب ظهورت کرده ای ؟

بیا ببین ..

باز هم من مانده ام و ثانیه های رو به پایان پنجشنبه ی

دیگرم با تو ..

نمی دانم با کدام واژه بگویم ؟

در انتظار نفخ صوره ظهورم آقای من ..

چشم براه قیامت زمینم ...

بیا : قیامتم را برپا کن ...

بیا : صور را می دمند : صحرای محشرش با من ..

دلم را بر صراط مستقیم ظهورت پهن کرده ام :

محشری برپاست این گوشه ی زمین در جان من ..

بیا و از محشره بیقرارم عبور کن ..

اجازه بده سایه ی قامت دلربایت بر صحرای جانم بنشیند ..

بیا قدم بر جانم بگذار ..

جانم به قربانت ... : ......

.................................................................

......... بمانـــــــد..........

واژه ای پیدا نکردم برای ادامه ...

نقطه چین ها : یعنی : می نویسم بعدا ..

امضا: آسمان

 " اللّهم عجّل لولیّک الفرج و العافیة و النّصر

 و جعلنا من خیره انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه ... "