دادِ دل | خدایا ...

سلام معبود بی همتایم ...

سلام خدای مهربانم ...

ممنونم از تو که عشقی را در دلم نهادی بی مثال ...

مــَــهدی را هدیه کردی به قلبم بی امان ...

 

خدایا بی اندازه دلتنگم ...

خدایا تنها مانده ام در زمین بی مَهدی ...

 

خدایا این روزها جسم بی جانم ...

از نزاع بین روح و نَفسَم خسته شده ...

بی جان تر از بی جان گشته ...

 

خدایا دل و روح عاشقم مَهدی میخواهند ... عجیـــــب ...

خدایا دلم مدام فریـــــــــاد میزند ...

دادِ دلم گوش فلک را کر کرده است ...

خدایا تا کِی باید دلم را در بیابانی که هیچ کس جز خودم در آن نیست داد بزنم ...

خدایا دل خوشم به همین دنیای کوچکی که در این دنیای مجازیِ بی انتها ...

برای خود ساخته ام و تنها بازدیدکننده هایش توئی و سید مَهدی ...

و میدانم دلنوشته هایم را کسی جز تو و مَهدی ام نمیخواند ...

این دنیای کوچکی ست بین من و تو و مَهدی ...

من این دنیای سه نفره را عشق می ورزم ...

اشکهایم امضای این عشق و این عاشقانه هاست ... پای دفتر عاشقی ام ...

تا جان در این جسم بی جانم هست دست از نوشتن ها بر نمیدارم ...

این نوشته ها و عاشقانه هایم ...

این قلمی که اکنون در دستم هست ...

از من نیست ....

از توست ...

از مَهدی ست ...

من هیچگاه نمیتوانستم اینگونه بنویسم ....

قلمم این چنین نبود....

خودم خوب میدانم که نداشتمشان ....

و بر من هدیه اش کردید ...

آری چون هدیه تو و سید مَهدی ست بیشتر عاشقم میکند ...

من دست از این نوشتن ها بر نمیدارم ...

لااقل تا زمانی که میدانم مخاطبانِ خاص عاشقانه های من :

که توئی و آقایم ...

همیشه به من سر میزنید و دادِ دلِ بی قرارم را میشنوید ...

 

خدای من ...

برای تو و مَهدی نیازی به هجی کردن دلم ندارم ...

خودت میدانی قلبِ عاشقم چه میخواهد ...

خودت میدانی این قطره های اشک روی گونه هایم چه میگویند ...

میدانی چه میخواهم خدایم ...

نمیدانم تورا به چه قسم دهم معبود بی همتایم ...

تورا به خودت قسم به بزرگی و جلال و جبروتت قسم ...

برسان عشقم را ...

برسان مَهدی ام را ...

سفرش کوتاه کن خـــــــــدا ...

دلتنگ و بی قرارم خدا ...

عاشقم کردی که فقط دلتنگ شوم و بی قرار و آشفته خواب و سردر گم بر روی زمین و .... ؟؟!!

خدایا خودت به فریـــــادم برس ...

خدایا جون ... هیچگاه .. هیچگاه .. هیچگاه ...

این عشق و این بی قراری و خودت و مَهدی را از من مگیــــــــــــــر ...

مگیر معبودم ...  

هزاران هزار بار شکرت پروردگارم ... شکرت به خاطرِ ♥♡ مـَـ💕ـهدی ♡♥ شکـــــــــــــــــــر

.

.

.

.

.

♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥

اللـّــــــهم عجّـــــل لولیّک الفــــــرج و العافیة و النّصر
و جعلنا من خیره انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه ...

♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥

 

  

دادِ دل | سفر

💕 مهدی 💕

قلب ها را ببین

ضربان دارند

در حال نوشتن بودم

که این قلب ها به شور آمدند

و مرا به عاشقانه ای عاشقانه دعوت کردند

امروز دل م بی اندازه تمنای تو را دارد

امروز فقط تو را می خواهم

مثل هر روز از دنیا از زمین از آسمان

از هر چه در خلقت بهانه دارد برای حاضر بودن : فقط تو را می خواهم

💕 مهدی 💕 را 

می دانی عشق من : دلتنگم از ناپیدایی ات اما خدا را چه دیده ای

شاید روزی آمد و پیدا شدی برایم

شاید روزی آمد و پرده های لطیف ناپیدایی از قامت قیامت نشانت برداشته شد

و تو

میهمان نگاه م شدی در خلقت

دل م قصه ی ظهور می خواهد :

راوی قصه های عاشقانه ام را صدا بزنید !

بیا 💕 مهدی 💕 جان : 

برای م کمی بازخوانی کن قصه ی آمدن ت را

کمی روایت گری کنی قصه ی دلتنگی های ت

این روزها دلتنگی ام برای تو به هزار هزار هزاره رسیده

که 💕 مهدی 💕  باشد و من نباشم

این روزها خیال م در هوای خاطره ات عجیب به پرواز در آمده

مسافر ظهورم

اما در مسیر حضورت جلوه گری ها میکنی

و با هزار جذبه صدها روز را باید بمانم

تا خاطرم از خاطره ی معجزه آسایت آرام بگیرد و دوباره

سفر آغاز کنم اما

دلم رهایی می خواهد

کمی بیشتر مرا از حوصله ی اهل زمین و این غیبت نفس گیر بردار :

مرا همسفر خودت کن

اجازه بده حضور را با تو و در محضرت عاشقانه قدم برنم